dzieci w afryce
Wydawać by się mogło, że dzieci, które przebywają w domach dziecka o niczym innym nie marzą, jak o znalezieniu nowych rodziców. Pragną, aby jakaś rodzina przygarnęła je do siebie. Chcą mieć po prostu normalny dom. Zdarza się, że znajdzie się małżeństwo, które z różnych powodów postanawia zaadoptować dziecko. Jest to poważna decyzja z ich strony, ponieważ nigdy nie wiadomo, jakie konsekwencje mogą wyniknąć z takiej adopcji.
Zazwyczaj dziecko jest szczęśliwe, że otrzymało nową rodzinę. Jest grzeczne i wdzięczne swym nowym rodzicom za nowe, lepsze życie. Nie zawsze jednak tak jest. Bywa, że dzieci wychowywane bez normalnego domu, nie umieją wykształcać normalnych relacji z innymi ludźmi. Bywa, że są agresywne wobec nowej rodziny. Gdy czują, że ich pozycja w nowej rodzinie umocniła się do tego stopnia, że nic im nie zagraża, działają destrukcyjnie na swych nowych rodziców. Nie mają szacunku dla nich, niszczą domowe sprzęty, oszukują rodziców, oskarżają ich o brak opieki. Bywa, że adoptowane dziecko nie potrafi przystosować się do nowych warunków i dlatego zachowuje się w ten sposób.
Innym dylematem, jaki rysuje się przed rodzicami adopcyjnymi, jest kwestia powiedzenia prawdy. Jeśli dziecko adoptowane było w bardzo wczesnym okresie życia, nawet nie wie, że było adoptowane. Rodzice nie wiedzą, kiedy o tym powiedzieć i czy w ogóle powiedzieć. Nasze dziecko, które jest adoptowane, z pewnością kiedyś się dowie. Lepiej więc, żeby dowiedziało się od nas. Jaki jednak wybrać termin tej trudnej rozmowy. Nasze dziecko zrozumie czym jest adopcja już w wieku kilku lat. Czy jednak mówić mu o tym tak wcześnie, kiedy przecież ma beztroskie dzieciństwo? Wydaje się, że nie ma odpowiedniej pory na taka rozmowę. Jako rodzice powinniśmy jednak ją niezwłocznie przeprowadzić, żeby nasze dziecko nią miało później do nas żalu, że nie powiedzieliśmy u o adopcji. Wielu rodziców nie mówi o tym, ponieważ boi się reakcji dziecka. Nasze dziecko bowiem po takiej wiadomości może być zdezorientowane i zagubione, może też czuć się oszukane. Może swój żal i poczucie bezradności przekształcić w agresję, którą następnie skieruje w rodziców. Oczywiście reakcja każdego dziecka jest inna i w inny sposób może odbić się na rodzicu. Powiedzenie prawdy o adopcji może diametralnie zmienić relacje panujące w takiej rodzinie.
Ogromna zmiana sytuacji takiej rodziny następuje również wtedy, gdy w rodzinie rodzi się dziecko. Nasze dziecko adopcyjne może czuć wówczas rozczarowanie. Może obawiać się, że jego pozycja w rodzinie jest zagrożona. W takich przypadkach powinniśmy szybko wyjaśnić dziecku adoptowanemu, że rodzice nie wyróżniają swych dzieci. Trzeba ich zapewnić, że wszystkie dzieci będą traktowane jednakowo, że będzie się je otaczało taką samą opieką i miłością. Nasze zachowanie przy tym musi utwierdzać dziecko, że tak właśnie będzie.
Adopcja jest trudnym wyborem i wiąże się z licznymi problemami. Warto jednak zaryzykować, ponieważ uszczęśliwić można dziecko. Zanim jednak podejmiemy decyzję o adopcji, upewnijmy się, że nadajemy się na rodziców i że zapewnimy naszemu dziecku właściwe życie.Tagi: adopcja, dziecko, rodzice
Katalog podstron
